Eindelijk lente!

Hallo iedereen,

Ondertussen is ook in Roemenië de lente aangebroken, en daar waren we wel aan toe. De maand februari is hier koud geweest (-20 graden was geen uitzondering) en er heeft flink wat sneeuw gelegen. Maar op het moment genieten we hier van het zonnetje met een temperatuur van ongeveer 20 graden. Echt lente dus!

De afgelopen maanden is er weer veel gebeurd op onze projecten. Zo geef ik nog steeds rekenles, al ben ik wel overgestapt naar een oudere en iets rustigere groep. Voor mij een hele verademing, omdat ik nu meer tijd kan besteden aan het echt aanleren van rekenen, en minder tijd kwijt ben aan orde houden. Leuk is het om te merken dat mijn Roemeens steeds beter wordt, al moet ik nog regelmatig door de kinderen verbeterd worden omdat ik een uitspraak doe die qua grammatica totaal niet klopt! Ook zijn we op het huiswerkprogramma bezig met het instuderen van een toneelstuk voor de pasen, wat we gaan opvoeren in een kerk in het centrum!

Daarnaast hebben we gisteren onze nieuwe activiteitenruimte in gebruik genomen. Deze was eerst gepland boven de kerk, maar door problemen met de kerkleiding zullen we daar (de komende tijd) geen gebruik meer van maken. Deze nieuwe ruimte ligt op een perfecte locatie, namelijk op 2 minuten lopen van de straat waar de kinderen wonen! We gaan hier beginnen met een tienerclub voor kinderen tussen de 13 en 15 jaar, met als thema 'de boot'. Hier zullen bijbelverhalen worden verteld, maar ook leuke activiteiten gedaan worden met de kinderen! Verder zullen we hier gaan vergaderen en zullen er op termijn andere activiteiten gaan komen.

Ook op medisch vlak is er veel gebeurd. Ik ben de afgelopen maanden onder andere bezig geweest met de begeleiding van een man met een hersentumor. Hij lag, verlamd aan de linker zijde van zijn lichaam, in zijn huisje zonder goede pijnstilling. Aan mij de vraag of ik geen morfine (een sterke pijnstiller) kon regelen. Na heel veel praten in verschillende ziekenhuizen en met verschillende dokters bleek het niet te regelen te zijn. Deze man is afgelopen week op 57-jarige leeftijd overleden, en gisteren begraven. Dit blijven toch wel de nare kanten van het werk als (aankomend) arts, of het nu in Nederland is of hier in Roemenië.  De familie was gelukkig wel dankbaar voor de inspanningen die ik heb gedaan!

Leon gebruikt deze maanden om verder te gaan met zijn studie. Dit betekent vaak met zijn neus in de boeken, en dus veel thuis achter zijn bureau zitten.. Als er dan ook nog veel bezoek langskomt (in totaal 7 mensen, namelijk: mijn moeder en broertje, twee teamleden uit de zomerreis en drie dames van de verpleegkunde) is het voor hem soms lastig zijn geplande werk allemaal af te krijgen. Het zal de komende weken dus nog flink aanpoten worden voor hem!

Tot zover onze update. We willen graag nog een keer al onze sponsoren en andere mensen die ons op welke manier ook steunen hartelijk bedanken!

Rick

De avonturen van Leon in Cluj

De tijd gaat snel! Ik (Leon) heb mijn taalcursus in Cluj er ondertussen alweer op zitten, en het echte werk is weer begonnen. De cursus is erg snel voorij gegaan. Het is waarschijnlijk niet voor niks dat ze het een Intensive Language Course noemen. Vier weken lang heb ik in de stad Cluj gewoond, waar ik elke morgen van 9.00 – 13.00 les kreeg over de Roemeense taal. Ik volgde de cursus samen met 10 andere studenten uit heel Europa. Zo kwamen er studenten uit Duitsland, Nederland, Polen, Hongarije, Spanje en Zweden. Het was erg leuk om met zoveel verschillende culturen in de klas te zitten, en erg leerzaam. Je zag veel dingen van de culturen terug komen. Zo kwamen de Spanjaarden en Polen altijd te laat (als ze al kwamen), en waren de Nederlanders en de Duitsers het meest punctueel.

 Vaak was er ’s middags ook nog een aanvullend programma om kennis te maken met de Roemeense cultuur. Dit programma bestond onder andere uit het krijgen van creatieve workshops. Zo heb ik een workshop pottenbakken gehad, heb ik traditionele iconen op glas geschilderd en heb ik een traditioneel Roemeens masker gemaakt. Ik heb zelfs een workshop Roemeens volksdansen gehad! Het was leuk om dit een keer gedaan te hebben, maar ik denk niet dat ik er mijn hobby van ga maken. Ook heb ik verschillende musea bezocht, zoals het etnologisch museum, het mineralogie museum en heb ik een bezoek gebracht aan een bierbrouwerij. De presentaties die werden gegeven waren ook best interessant. We kregen onder andere uitleg over de geschiedenis en het politieke systeem van Roemenië, wat nog best ingewikkeld in elkaar zit.

Qua huisvesting was het een hele belevenis. Ik woonde op een echte studentencampus in een gebouw tussen studenten uit heel Europa. Mijn kamer was wel een stukje kleiner dan die in Tarnaveni en ik deelde de kamer samen met een jongen uit Duitsland. Aan het begin was dit wel even wennen, aangezien ik de laatste jaren van mijn studententijd gewoon een eigen kamer had. Toch voelde het na een paar dagen al heel gewoon, en kon ik prima slapen, ondanks de feestende Spanjaarden die bijna ieder nacht stonden te schreeuwen op de gang. Verder had ik wel een keuken tot mijn beschikking, maar die moesten we met 40 studenten delen! En dat terwijl de keuken maar 4 gaspitten had. Gelukkig waren er veel studenten die niet kookten, dus dat scheelde weer wat wachten rond etenstijd.

Na 4 weken was het examen, wat bestond uit een mondeling deel en een schriftelijk deel. Ik heb de cursus uiteindelijk met 9 tienen en 1 acht kunnen afsluiten. Die acht was voor het schriftelijk examen, en de rest vooral voor inzet, aanwezigheid, inzicht enz. Dit zorgde ervoor dat zelfs de studenten die bijna niks hadden geleerd de cursus toch konden halen op andere punten.

Ik merk zelf dat ik na deze cursus veel beter snap waarom bepaalde dingen worden gezegd, zoals ze worden gezegd. Dit komt vooral door de lessen grammatica die ik heb gehad. Toch blijft het nog wel lastig om het in praktijk te brengen. Het wordt dus nog hard oefenen de komende weken!

Groeten,

Leon