Het begint nu echt!

We zitten nu alweer ruim drie weken in Roemenië na ons kerstvakantie. Deze eindige voor mij op 9 januari om 7 uur 's ochtends met een busreis van ruim 30 uur richting Târnâveni. Het was mijn eerste keer met de bus, maar direct een hele ervaring! Vooral toen er tijdens een nachtelijke controle in Duitsland iemand in de bus gearresteerd werd!

De eerste week moesten we gelijk aan de bak. De klassen-indeling van de kinderen op het huiswerkprogramma moest gemaakt worden, en dat is nog een grotere klus dan ik verwacht had. Want met 2 nieuwe docenten (naast mij is ook Marleen nieuw begonnen) hebben we dan wel een lekker groot team, de school heeft ondertussen wel een tekort aan lokalen. Maar na wat puzzelen is het allemaal gelukt. Helaas was er op het moment voor mij nog geen ruimte in het rooster om gezondheidsles te geven, dus geef ik op het moment Roemeens aan de jongere kinderen, rekenen aan een groep iets oudere kinderen, en begeleid ik huiswerk wat de kinderen van school meekrijgen.

En dat is nogal een carrière-switch voor mij. Waar ik gewend was zelf college te krijgen in zalen van 200 man, daar sta ik nu alle truukjes uit de kast te halen om een klas van 5 kinderen wat van de edele kunst van het hoofdrekenen bij te brengen, en het liefst ook nog zonder al te veel herrie in de klas! Een hele belevenis, als je het mij vraagt! En je maakt ook wel eens wat mee! Zo hadden we vorige week een trouw komend, lief ogend meisje die een meesterdief bleek te zijn. 42 speelgoedjes waren er door haar gestolen! Waarschijnlijk was ze opgehitst door anderen, maar de staf van een week schorsing heeft ze wel te pakken..

Natuurlijk ben ik ook nog op medisch vlak op de projecten actief! Zo verstrekken we zo nu en dan medicijnen, bijvoorbeeld aan een tweetal oudere dames met hartklachten die hun (dure) medicatie niet kunnen betalen. Daarnaast is het ook vaak geruststellen. Het is bizar om te zien hoe snel mensen hier met iets naar de dokter gaan! Verkouden ('racit') zijn wordt hier gezien als een ernstige ziekte, waarmee je zo spoedig mogelijk naar de dokter moet, voornamelijk maar veel pillen en drankjes moet slikken en vooral niet mee naar school moet gaan. Aan ons dan weer de taak om uit te leggen dat verkoudheid echt vanzelf overgaat en niet altijd medische hulp vereist..

Nu vragen jullie je misschien af waarom de naam Leon in dit hele verhaal nog niet gevallen is? Leon is op het moment van schrijven ook niet in Târnâveni aanwezig. Hij zit voor 4 weken in Cluj, waar hij een Roemeense taalcursus aan het volgen is met studenten vanuit heel Europa. Vorig weekend was hij hier, en van wat ik gehoord heb vermaakt hij zich er prima en leert hij ook nog eens wat over de Roemeense taal en cultuur!

Kortom: we hebben het hier goed naar ons zin!

Rick

Een sfeer-impressie van het huiswerkprogramma? Dit filmpje geeft een aardig inzicht in hoe het eraan toe gaat!

Eerste blog

Ha iedereen,

binnenkort zullen hier update's volgen over het werk wat Leon en ik hier in Roemenië doen!

Rick